അനുഭവങ്ങൾ, പാളിച്ചകൾ (ബാല്യകാല സ്മരണ കൾ - 3)

ആശാൻ കളരിയിലെ പഠിപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഒന്നാം ക്ലാസിൽ ചേർന്നപ്പോൾ എന്റെ ഒരു സ്വഭാവം അച്ഛന്റെ ഒപ്പം നടക്കുകയെന്നുള്ളതായിരുന്നു.
അച്ഛൻ ക്ലാസിനു പുറത്തു പോയാലോ സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ പോയാലോ ഒപ്പം ഞാനുണ്ടാകും.
ഗെയിറ്റിനു പുറത്തേക്ക് ഒരു ദിവസം ഉച്ചയ്ക്ക് അച്ഛൻ പോയപ്പോൾ ഒപ്പം ഞാനും പുറത്തു പോയി.
ഇതു കണ്ട ഹെഡ്മാസ്റ്റർ എന്നെ വിളിച്ചു. ഓഫീസ് റൂമിൽ ഇരുന്ന് അദ്ദേഹം കയ്യിൽ ചൂരലെടുത്ത് കണ്ണുരുട്ടി, മുഖത്ത് ഗൗരവഭാവം. എവിടെ പോണൂ എന്നുള്ള ചോദ്യം. ഉത്തരമൊന്നും പറയാതെ ഞാൻ നിന്നു.പിന്നെയും കണ്ണുരുട്ടി ഇനി ഗെയിറ്റിന് പുറത്തു പോകുമോ എന്ന് ചോദിച്ച് ചൂരൽ വിറപ്പിച്ചു.ആ സമയം തന്നെ എന്റെ ട്രൗസർ നനയുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു. ഉടനെ പോയി മൂത്രമൊഴിച്ചിട്ട് ക്ലാസിലിരിക്കാൻ അദ്ദേഹം കൽപ്പിച്ചു. പിന്നീട് സ്കൂളുവരെ അച്ഛന്റെ ഒപ്പ മാണ് വന്നിരുന്നതെങ്കിലും സ്ക്കൂളിലെത്തിയാൽ അച്ഛന്റെ പുറകെ നടക്കുന്ന ശീലം ഞാൻ മാറ്റി.
രണ്ടാം ക്ലാസിൽ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നത് കമലാക്ഷി ടീച്ചർ എന്ന പാവം ടീച്ചറായിരുന്നു. ടീച്ചർ ഗുണന പട്ടികയും കണക്കും പാഠഭാഗങ്ങളും നന്നായി പഠിപ്പിക്കും. ഗുണന പട്ടിക എടുത്തത് പിറ്റേ ദിവസം കൃത്യമായി പഠിച്ചു കൊണ്ടുവരണം. ഇല്ലെങ്കിൽ ചൂരലുകൊണ്ട് ചെറിയ അടികിട്ടും.പലപ്പോഴും ചൂരലുകാണുമ്പോൾ തന്നെ പേടിയാവും. ഗുണന പട്ടിക പലപ്പോഴും തെറ്റും.
അതിന് ഞാൻ ഒരു വഴി കണ്ടു. അപ്പുറത്തെ ഡിവിഷനിലിരിക്കുന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ ക്ലാസിലേക്കു മാറണം എന്ന് ഞാൻ അച്ഛനോടു പറഞ്ഞു.കൂട്ടുകാരന്റെ അടുത്തിരിക്കാനാണെന്നാണ് അച്ഛനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞത്. ഗുണന പട്ടികയുടെ കാര്യമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. അതു പറഞ്ഞാൽ ക്ലാസ് മാറ്റം നടക്കില്ല.
ഞാനെന്തു പറഞ്ഞാലും അച്ഛൻ കേട്ടിരുന്നു.അതു കൊണ്ട് തന്നെ അച്ഛന്റെ "ഉരുക്കു പുള്ള " എന്ന് ചില കുട്ടികൾ എന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു.
ടീച്ചറുടെ ക്ലാസിൽ നിന്ന് എന്നെ അടുത്ത ഡിവിഷനിലേക്ക് മാറ്റണമെന്ന എന്റെ ആവശ്യം അച്ഛൻ ടീച്ചറെ അറിയിച്ചു.
ടീച്ചർ പലതവണ ചേർത്തു നിർത്തി എന്തിനാ ക്ലാസ് മാറുന്നത്? ഞാൻ നന്നായി പഠിപ്പിക്കാമല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു.
എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ അടുത്തിരിക്കണമെന്ന നിലപാട് ഞാൻ ആവർത്തിച്ചു.
ഇന്ന് ഒരു അധ്യാപകൻ ആയഎനിക്ക് ടീച്ചറുടെ വിഷമം മനസിലാവുന്നുണ്ട്. തന്റെ സഹപ്രവർത്തകന്റെ മകനെ തന്റെ ക്ലാസിൽ നിന്ന് അടുത്ത ഡിവിഷനിലേക്കു മാറ്റുമ്പോൾ ടീച്ചറുടെ പഠിപ്പിക്കൽ പോരാഞ്ഞിട്ടാണോ എന്ന് ടീച്ചർ നിഗമനത്തിലെത്തി കാണുമോ?
എന്റെ അച്ഛൻ വേറൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല. അവന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ അടുത്തിരിക്കണമെങ്കിൽ അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ എന്നു കരുതി.
ഇന്ന് എന്റെ ക്ലാസിലെ ഗുണന പട്ടിക പഠിക്കാത്തവർ ആരൊക്കെ എന്ന് ചോദിച്ച് ചൂരലെടുത്ത് ദേഷ്യഭാവം പൂണ്ടാൽ ചില കുട്ടികൾ മുഖം വാടി കടുത്ത തലവേദന അഭിനയിക്കും. ഞാൻ വിളിച്ച് നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു നോക്കും.മുഖം കഴുകി വന്ന് റെസ് റ്റെടുത്തോളാൻ പറയും.കണക്കിന്റെ പിരീയ ഡ് കഴിയുന്ന തോടുകൂടി അവൻ ഉഷാറായിട്ടുണ്ടാവും. എനിക്ക് കാര്യം പിടികിട്ടും. എങ്കിലും പുറത്ത് കാണിക്കില്ല. അടി കിട്ടാതിരിക്കാൻ കുട്ടികൾ സ്വീകരിക്കുന്ന ആ തന്ത്രത്തെ സ്നേഹപൂർവ്വമേ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. എന്റെ ബാല്യകാലം ഓർമ്മയിലുള്ളതുകൊണ്ടാണ് അത്.
പിന്നെ കളി രീതിയും കൂടി ഗുണന പട്ടിക പഠിക്കാൻ എടുക്കുന്ന തോടുകൂടി അറിയാതെ അവർ പഠിച്ചു പോകും. ചിലപ്പോൾ ചില സാഹചര്യങ്ങൾ കൊണ്ടാവാം തലേ ദിവസം പഠിക്കാൻ പറ്റാതിരുന്നെങ്കിലോ !വടിയുടെ ചൂട് കുട്ടികൾക്ക് പേടി തന്നെ. അതു കൊണ്ട് പ്രയോഗിക്കാൻ മടിയാണ്.
കമലാക്ഷി ടീച്ചർ ഏറ്റവും നന്നായി പഠിപ്പിക്കുന്ന ടീച്ചർ ആയിരുന്നു. കുട്ടികളെ സ്വന്തം മക്കളെ പോലെ സ്നേഹിക്കുന്ന ടീച്ചർ.
എന്റെ ഡിവിഷൻ മാറ്റത്തിനുള്ള കാരണം ഗുണന പട്ടിക കാണാപാഠം പഠിക്കാനുള്ള മടിയും ടീച്ചറുടെ കുഞ്ഞു വടിയും കാണുമ്പോഴുള്ള പേടിയും മാത്രമായിരുന്നു.
കമലാക്ഷി ടീച്ചറുടെ സ്നേഹത്തിനും കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കാനുള്ള അർപ്പണ മനോഭാവത്തിനു മുന്നിലും ശിരസ് നമിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ പ്രിയ അധ്യാപികയ്ക്ക് ഗുരു വന്ദനം അറിയിച്ചു കൊണ്ട് സ്നേഹപൂർവ്വം
രണ്ടാം ക്ലാസിലെ ഡിവിഷൻ മാറ്റം ടീച്ചറും അച്ഛനും ഞാനും മാത്രം അറിഞ്ഞു ചെയ്ത കാര്യമാണെങ്കിലും എട്ടാം ക്ലാസിൽ വേറൊരു സ്ക്കൂളിൽ ശരിക്കും എന്റെ അടുത്ത ചങ്ങാതിമാരുടെ അടുത്തിരിക്കാൻ ഡിവിഷൻ മാറണമെന്ന എന്റെ മോഹം നടന്നില്ല.
ഡിവിഷൻമാറണമെന്ന മോഹം നടക്കാതിരുന്നത് കൊണ്ട് സ്ക്കൂളുതന്നെ മാറിയ കഥ ഇനി ഒരിക്കൽ...
ടീച്ചർക്കുണ്ടായ വിഷമം ആയിരിക്കുമോ എട്ടാം ക്ലാസിലെ എന്റെ ഡിവിഷൻ മാറ്റം എന്ന മോഹം നടക്കാതിരിക്കാൻ കാരണം എന്ന് ഞാൻ ഇപ്പോൾ ആലോചിക്കാറുണ്ട്.
(തുടരും)
#✍️M@ju
🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖊️🖋️🖋️🖋️🖋️🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁☘️☘️🌿🌿🌱🌱☘️🌿☘️☘️☘️