ഞാൻ ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ച കാലത്ത് നടന്ന ഒരു സംഭവം ഓർമ്മ വരുന്നു. ആ വർഷം യൂണിഫോം നിർബന്ധമാക്കി. എല്ലാ കുട്ടികളോടും യൂണിഫോം ധരിക്കാൻ അസംബ്ലിയിൽ നിർദ്ദേശം കൊടുത്തു. ഒരു മാസത്തെ സമയവും കൊടുത്തു. ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു, രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞു.മൂന്നാമത്തെ മാസമായിട്ടും ഒരു പെൺകുട്ടി യൂണിഫോം ധരിച്ചില്ല.എച്ച്.എം അസംബ്ലിയിൽ വച്ച് ശാസിച്ചു. നാളെ നിർബന്ധമായും ധരിച്ചു കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞു.ജസ് ന എന്നായിരുന്നു ആ കുട്ടിയുടെ പേര് (യഥാർത്ഥ പേരല്ല)
ജസ് ന യെ ഞാൻ അടുത്തു വിളിച്ചു .യൂണിഫോം ഇടാത്തതിന്റെ കാര്യം സ്നേഹപൂർവ്വം ചോദിച്ചു.ഉമ്മയുടെ കയ്യിൽ യൂണിഫോം എടുക്കാൻ പൈസയില്ലാഞ്ഞിട്ടാണെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു. ജസ് നയ്ക്കു മുകളിൽ മൂന്ന് പെൺകുട്ടികളും കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു.പിതാവ് മരണപ്പെട്ടു.
യൂണിഫോം വാങ്ങാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായി ട്ടാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. പഠിക്കാൻ ഉത്സാഹമുള്ള ഒരു ദിവസം പോലും മുടങ്ങാതെ സ്കൂളിൽ വരുന്ന ആ കുട്ടിയെ കണ്ടാൽ വീട്ടിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു വീട്ടിൽ നിന്നാണെന്ന് പറയില്ല.അതാണ് പല ടീച്ചേഴ്സും യൂണിഫോം എടുക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചത്.
പിറ്റേ ദിവസം യൂണിഫോം തുണി കടയിൽ നിന്ന് വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്ന് മറ്റു കുട്ടികളോ അധ്യാപകരോ അറിയാതെ ജസ് നയ്ക്ക് ഞാൻ കൊടുത്തു. അവളുടെ ഒരു താത്ത വീട്ടിലിരുന്ന് തയ്യ്ക്കും. രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് അവൾ ആ പുത്തൻ യൂണിഫോം ധരിച്ചാണ് ക്ലാസിൽ വന്നത്.
ഒരു ദിവസം വഴിയിൽ വച്ച് അവളുടെ ഉമ്മ എന്നെ കാണാനിടയായി. ഞാൻ മുൻപ് അവരെ കണ്ടിരുന്നില്ല. വീട്ടിലെ ബുദ്ധിമുട്ടിനെ കുറിച്ചവർ പറഞ്ഞു. എന്റെ മോൾക്ക് യൂണിഫോം വാങ്ങി തന്നതിന് മോന് ദൈവം തരും എന്നവർ പറഞ്ഞു.
കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ഞാൻ നഗരത്തിലൂടെ ബസ് സ്റ്റാൻന്റിലേക്ക് നടന്നു വരുമ്പോൾ ഒരു പെൺകുട്ടി എന്നെ കടന്നു പോയി. ഞാൻ അത്രയ്ക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചില്ലായിരുന്നു. എന്നെ കടന്നു പോയ പെൺകുട്ടി തിരികെ ഓടി വന്ന് എന്റെ കയ്യ് പിടിച്ച് മാഷേ എന്നു വിളിച്ചു.
എനിക്കവളെ മനസിലായി.
" ജസ് ന എവിടെയ്ക്കാണ്? ഞാൻ ചോദിച്ചു.
" ഞാനിപ്പോൾ പട്ടണത്തിൽ ദർസിൽ നിന്നാണ് പഠിക്കുന്നത്. ഒമ്പതാം ക്ലാസിൽ എത്തി ,കൂടെയുള്ളത് താത്തയാണ്, കൊണ്ടാക്കാൻ വന്നതാണ് " എന്ന് പറഞ്ഞു .
''വീണ്ടും കാണാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷം, ജസ് ന നന്നായി പഠിക്കുന്നില്ലേ, അവിടെ സൗകര്യങ്ങളൊക്കെ എങ്ങനെ ? " എന്ന ചോദ്യത്തിന് ദർസിൽ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും ഉണ്ട്, നന്നായി പഠിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.
വീണ്ടും കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ജസ് ന ദർസിലേക്കും ഞാൻ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് ബസിൽ കയറി വീട്ടിലേക്കും പോന്നു.
ക്ലാസിൽ ചിലപ്പോൾ ചില കുട്ടികൾ നമ്മൾ പറഞ്ഞ കാര്യം ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ അവരെ വഴക്കു പറയുന്നതിനു് മുൻപ് അതിന്റെ കാരണം അന്വേഷിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും.
കഷ്ടകാലം ആർക്കും വരാവുന്നതാണല്ലോ. നമുക്ക് സഹായിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ വലതു കയ്യ് ചെയ്യുന്നത് ഇടതു കയ്യ് അറിയാതെ സഹായിക്കുക. ജസ് ന ഇന്ന് നല്ല നിലയിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാവും എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. എന്നെ ഏറെ സ്പർശിച്ച ഈ അനുഭവകുറിപ്പ് വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ഒന്ന് പങ്കുവച്ചതിൽ വിരോധമില്ല എന്ന് കരുതട്ടെ.
(തുടരും)
📜✍️മജു.
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
No comments:
Post a Comment