മുക്കൂത്തി ഇട്ട പെണ്ണ് (കഥ)

മുക്കൂത്തി ഇട്ട പെണ്ണ് (കഥ)

ഗോപുവിന്റെ ആഗ്രഹമായിരുന്നു കെട്ടുന്നപെണ്ണിന് മൂക്കുത്തി

വേണമെന്ന്.പല പെണ്ണുകാണലും നടന്നു.അതിൽ ആർക്കും

മുക്കൂത്തി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.മുക്കൂത്തി ഇടാത്ത ഒറ്റ കാരണം

കൊണ്ട് പലആലോചനകളും വേണ്ടാന്ന് വച്ചു.മുക്കൂത്തി ഇടാൻ

അവർക്കു താൽപ്പര്യവുമില്ല.""എല്ലാം കൂടി ഒത്തു എങ്ങിനെയാ

ഗോപൂ""'അമ്മ ചോദിച്ചു.

""എനിക്ക് മുക്കൂത്തി ഇട്ട പെണ്ണിനെ തന്നെ കെട്ടിയാൽ മതി""

ഗോപു പറഞ്ഞു.

""അങ്ങിനെ വേണന്ന് വച്ചാൽ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കുത്തിച്ചാൽ

പോരെ""?""

അമ്മ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

""അത് വേണ്ട കല്യാണത്തിന് മുൻപ് ചോദിക്കുന്നതാ

നല്ലതു.കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ

വെറുതെ എന്തിനാ"""ഗോപു പറഞ്ഞു.

''അതൊക്കെ നീ സ്നേഹത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ മതിയെന്നേ""

""അതൊന്നും ശരിയാകില്ല.മൂക്കുത്തി ഇട്ട പെണ്ണുങ്ങൾ എത്ര

എങ്കിലോ ഉണ്ടല്ലോ"""

അങ്ങിനെ പലസ്ഥലങ്ങളിലും പെണ്ണ് കണ്ടു അവസാനം മൂക്കുത്തി

ഇട്ട പെണ്ണുള്ള വീട്ടിൽ ഗോപു എത്തി.രണ്ടുപേർക്കും

ഇഷ്ട്ടായി.പത്തിൽ 8പൊരുത്തവും ഉണ്ടെന്നു പണിക്കര്നോക്കി

പറഞ്ഞു.വീട്ടുകാരും സമ്മതം മൂളി.ഗോപുവിന്റെ കല്യാണം

ഭംഗിയായി നടന്നു.

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.ഗോപു വിന്റെ ഭാര്യ ഓരോ പുതിയ

പുതിയ ആവശ്യങ്ങൾഎന്നും പറയാൻ തുടങ്ങി.പുതിയ

സാരി,ചെരുപ്പ്,ചുരിദാർ ,ഇപ്പോഴത്തെ ടിവി മാറ്റി എൽ ഇ ഡി

ആക്കിയാൽ എന്താ കാണാൻ രസാകും.

""ഓരോന്നിനും ഓരോ സമയമുണ്ട്.എല്ലാം കൂടി വാങ്ങിയാൽ

ബഡ്ജറ്റ് പാളും മോളെ""ഗോപു പറഞ്ഞു നോക്കി.

അവൾ കിണുങ്ങാൻ തുടങ്ങി.ചിലപ്പോൾ അത്

ചീത്തപറച്ചിലിലേക്കും എത്തി.മുക്കൂത്തി ഇട്ട പെണ്ണിനെയല്ല

മൂക്കുകയർ ഇട്ട പെണ്ണിനെയാണ് കെട്ടേണ്ടതെന്നു ഗോപു ആ

നിമിഷം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

പരീക്ഷണങ്ങൾ (കഥ)

പരീക്ഷണങ്ങൾ (കഥ)
സുകുമാരനും സുമതിയ്ക്കും രണ്ട്
പെൺകുട്ടികളാണ് .സുകന്യയും സുലോചനയും.
തലയിൽ പേനും നിലത്ത് ഉറുമ്പും
ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് രണ്ടിടത്തും
വെയ്ക്കാതെയാണ് അവരെ വളർത്തിയത്.അവർക്ക്
ഏറ്റവും നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം കിട്ടണമെന്ന് അവർ
ആഗ്രഹിച്ചു.അതിന് എത്ര രൂപ മുടക്കാനും
സുകുമാരനും സുമതിയും തയ്യാറായിരുന്നു. സുകന്യ
യേയും സുലോചന യേയും നഗരത്തിലെ
മുന്തിയതെന്ന് തോന്നിച്ച സ്കൂളിൽ തന്നെ
ചേർത്തി.ദിവസവും 30 കിലോമീറ്റർ ദൂരത്തിൽ സ്കൂൾ
ബസിൽ പോയി വരികയാണ് രണ്ടു പേരും .സുകന്യ
പത്താം ക്ലാസിലേക്കും സുലോചന ഏഴാം
ക്ലാസ്സിലേക്കും കടന്നു.
സുകന്യ പത്താം ക്ലാസിലേക്ക് കടന്നതും
പ്രഥമാധ്യാപിക ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് സുകുമാരന്റെെ
മൊബൈലിലേക്ക് വിളിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. " മകളെ
വീട്ടിൽ നന്നായി ശ്രദ്ധിക്കണം. അവളുടെ
കാര്യത്തിൽ മാത്രമാണ് ഞങ്ങൾക്കു പേടി ".
" അവൾ നന്നായി വീട്ടിലിരുന്ന് പഠിയ്ക്കുന്നുണ്ട്
ടീച്ചർ ".സുകുമാരൻ പറഞ്ഞു.
" എന്നിട്ടും ക്ലാസ് പരീക്ഷയ്ക്കൊക്കെ മാർക്ക്
കുറവാണല്ലോ?" പ്രഥമാധ്യാപിക പറഞ്ഞു .
"എനിക്ക് പഠിപ്പിക്കാൻ അറിയാമായിരുന്നെങ്കിൽ
സുകന്യയെ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ സ്കൂളിൽ
വിടില്ലായിരുന്നല്ലോ.എനിയ്ക്കോ പഠിക്കാൻ
കഴിഞ്ഞില്ല. മക്കളെങ്കിലും നന്നായി പഠിയ്ക്കട്ടെ
എന്നു കരുതിയാണ് കനത്ത ഫീസും തന്ന് അവിടെ
പഠിയ്ക്കാൻ വിട്ടത് " സുകുമാരൻ സഹികെട്ട്
പറഞ്ഞു.
' ഹേമിസ്റ്റർ ,നിങ്ങൾ എന്താണ് പറയുന്നത്? 250
കുട്ടികൾ പത്താം ക്ലാസിൽ പരീക്ഷ എഴുതുന്ന ഈ
സ്കൂളിൽ അവൾ മാത്രം തോറ്റാൽ ഞങ്ങളുടെ നൂറു
ശതമാനം വിജയമാണ് പോകുന്നതെന്ന്
നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? നിങ്ങൾ അവളെ വേറെ
ഏതെങ്കിലും സ്കൂളിൽ ചേർക്കൂ". പ്രഥമാധ്യാപിക
പറഞ്ഞു.
" അഞ്ചാം ക്ലാസ്സുമുതൽ അവൾ അവിടെയല്ലേ
പഠിയ്ക്കുന്നത്. ഓണപ്പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ ഈ സമയത്ത്
ടി.സി വാങ്ങിയാൽ അത് അവൾക്കും
വിഷമമാകില്ലേ.?" സുകുമാരൻ പറഞ്ഞു.
"നിങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വിഷമം മനസ്സിലാക്കണം
മിസ്റ്റർ.നൂറു ശതമാനം വിജയം നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ അത്
ഞങ്ങളുടെ അഡ്മിഷനെ ബാധിക്കും" '.
"ഓ അങ്ങിനെയോ '?എന്നാൽ പരമാവധി സമയം
ഞാൻ ഇവിടെ ഇരുത്തി പഠിപ്പിക്കാം. കൂട്ടതൽ സമയം
വായിപ്പിക്കാം."സുകുമാരൻ പറഞ്ഞു.
" അതു മതി, ബാക്കി 249 പേരുടേയും കാര്യത്തിൽ
ഞങ്ങൾക്ക് കോൺഫിഡൻസുണ്ട്.''
"അവൾ ജയിക്കും ടീച്ചർ."സുകുമാരൻ
ആവർത്തിച്ചു.പിന്നെയും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവളുടെ
പഠിപ്പിനെ പറ്റിയും മാർക്കു കുറവിനെ പറ്റിയും
വിളികൾ ഉണ്ടായി.
മാർച്ചിൽ എസ് എസ്.എൽ.സി പരീക്ഷ വന്നു.
സുകന്യ സകല ദൈവങ്ങളേയും മനസ്സിൽ
പ്രാർത്ഥിച്ച് പരീക്ഷാഹാളിലേക്ക് നടന്നു.പരീക്ഷ
എഴുതി
.
പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു.
" സുകന്യേനീ നന്നായി പരീക്ഷ എഴുതിയിട്ടില്ലേ
?"ടീച്ചർമാർ ചോദിച്ചു.
" ഉം എഴുതിയിട്ടുണ്ട് ".
"ജയിച്ചില്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ സ്കൂളിന്റെ നൂറു ശതമാനം
നീ ഒരുത്തി കാരണം പോകും. ഓർത്തോ?"
"ഞാൻ ജയിക്കും ടീച്ചർ "സുകന്യ പറഞ്ഞു '
മെയ്മാസ പുലരി പിറന്നു. മെയ് ഒന്നാം തീയതി
സുകുമാരന് ഉറക്കം വന്നില്ല. നാളെ റിസൽറ്റ് വരുന്ന
ദിവസമാണ്. "സു ക ന്യേ, നീ ജയിച്ചില്ലെങ്കിൽ
സ്കൂളിന്റെ മാനം പോകും. നൂറു ശതമാനവും പോകും.
പിന്നെനമുക്കെല്ലാവർക്കും കൂടി കെട്ടിത്തൂങ്ങി
ചത്താൽ മതിയാകും "സുകുമാരൻ പറഞ്ഞു.
"നിങ്ങൾ വേണ്ടാത്ത ഓരോന്ന് പറയണ്ട. കിടന്ന്
ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്." സുകന്യയുടെ അമ്മ സുമതി
ഭർത്താവിനോട് പറഞ്ഞു.
മെയ് രണ്ടാം തീയതി രാവിലെ തന്നെ റിസൽറ്റ്
അറിയാൻ സൈറ്റിൽ നോക്കി സുകന്യയും
വീട്ടുകാരും ഇരുന്നു. രജിസ്റ്റർ നമ്പർ അടിച്ചു നോക്കി.
" സുകന്യ വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു" സുകുമാരൻ ഉറക്കെ
വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
കാർമേഘം കണ്ട മയിലിനെപ്പോലെ സുകന്യ
ആനന്ദപൂരി ത മാ യി അ ച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും
അനിയത്തിയ്ക്കും അയൽവാസികൾക്കും മധുരം
നൽകി.
" സുലോചനയെ ഇനി അവിടെ പഠിപ്പിയ്ക്കണ്ട
. നമ്മുടെ തൊട്ടടുത്ത സാധാരണ സ്ക്കൂളിൽ
പഠിപ്പിയ്ക്കാം .അല്ലെങ്കിൽ പത്താം
ക്ലാസിലെത്തുമ്പോൾ നൂറുശതമാനം പോകും പറഞ്ഞ്
വിളി തുടങ്ങിയാൽ നമ്മുടെ കാര്യം കട്ട പുകയാകും "
സുകുമാരൻ പറഞ്ഞു.
"ഓരോരോ പൊങ്ങച്ചം കണ്ട് നമ്മൾ മോഹിച്ചു
പോയി. സുകന്യതോറ്റിരുന്നെങ്കിൽ നമ്മൾ
സഹിച്ചാലും സ്കൂളുകാർ പൊട്ടിതെറിക്കുമായിരുന്നു'.
നമ്മുടെ കാര്യവും ഒരു വഴിക്കായേനേ " സുമതിപറ
ഞ്ഞു. സുകന്യ ജയിച്ചതിൽ സുകുമാരൻ ആശ്വസിച്ചു.

ജലരേഖ(കഥ)

ജലരേഖ(കഥ)

രമ്യ സുന്ദരിയും സുശീലയുമായ ഒരു സ്ത്രീയാണ്.

രമ്യയുടെ മകൾക്ക് മൂന്ന് വയസ്സ് തികയുന്നതേയുള്ളൂ

. രാവിലെ ഇംഗ്ലീഷ് പുസ്തകം തുറന്നു വെച്ച് മാധുരിയെ

ഇംഗ്ലീഷ് പഠിപ്പിക്കുന്നത് ശ്രീധരൻ റോഡ്

സൈഡിലുള്ള ആ വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തു കൂടി

പോകുമ്പോൾ കാണാറുണ്ട്.

" പറയെടീ ബി എ റ്റി, ബാറ്റ് "

മാധുരി അപ്പോൾ മുറ്റത്തെ മാവിലെ മാങ്ങ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച്

അമ്മാ അതാ മാങ്ങ എന്നു പറയും.

"നിന്നോട് മാങ്ങ എന്നു പറയാനല്ല പറഞ്ഞത് "

"ബി എ റ്റി ബാറ്റ് "

"പറയെ ടീ''

മാധുരിപറയും "ബിഎ റ്റി ബാറ്റ് "

"സി എ ആർ കാർ" പറയ്"

അപ്പോൾ അവൾ പറയും അമ്മാ അതാ ബസ് പോണൂ "

"അതല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത് "

"സി എ ആർ ,കാർ പറയെടീ

"അമ്മാ അതാ ഒരു മാമ പോണൂ ".

ചെവി ക്കു പിടിച്ച് തിരിച്ചിട്ട് രമ്യ പറയും,

" പറയെടീസിഎ ആർ കാർ"

"ഉം സി എ ആർ ,കാർ ''

രാവിലത്തെരംഗം കുറച്ചു കൂടി കഠിനമായി ശ്രീധരന്

തോന്നി.

വീടിനടുത്തുള്ള അൺ എയിഡഡ് ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം

സ്ക്കൂളിൽ പഠിക്കാൻ ചേർത്തിട്ടുണ്ട്.

മാധുരിക്കാണെങ്കിൽ സ്ക്കൂളിൽ പോകാൻ

ഒരുക്കുന്നതു മുതൽ കരച്ചിലാണ്.

" അവളുടെ ഒരു കരച്ചിൽ, നടക്കെട്ടീ''

മാധുരി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് നടക്കും.

" ഇന്ന് പോവണ്ട അമ്മാ "

" ഇന്ന് പോവാണ്ടിരുന്നാൽ എങ്ങനെയാ പഠിക്കുക,

നടക്കെടി "

"നാളെ പോവാം അമ്മേ "

" നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ല" രമ്യ

കൈയ്യിലിരിക്കുന്ന വടികൊണ്ട് രണ്ട് ചുട്ട

അടികൊടുത്തു.

അവൾ വേഗം കാലുതിരുമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ട്

സ്ക്കൂളിലേക്ക് നടക്കും. രമ്യ ഒപ്പമുണ്ടാകും.

കരച്ചിൽ ഒന്ന് കുറഞ്ഞ് ഒരു തേങ്ങലായി അവൾ

നടക്കുമ്പോൾ കാലിലണിഞ്ഞിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞ്

പാദസ്വരത്തിന്റെ ഝണഝണാ നാദം

മുഴങ്ങികൊണ്ടിരിക്കും.

" എന്തിനാ അതിനെതല്ലുന്നേ" ശ്രീധരൻ ചോദിച്ചു.

"എന്നാലേ പഠിക്കൂ ,ഇപ്പഴേ മടി കാണിച്ചാലെങ്ങനാ "

"ഒരു നാലു വയസായിട്ടൊക്കെ വി ട്ടാൽ പോരേ''

ശ്രീധരൻ ചോദിച്ചു.

"ചെറുപ്പത്തിലേ പഠിയ്ക്കട്ടെ ''

"ഇപ്പോൾ നിങ്ങളൊക്കെ വീട്ടിലുണ്ടല്ലോ" നിങ്ങൾ

പറഞ്ഞു കൊടുത്താൽ പോരേ "'.

" പോര, അവൾ അവിടെ പോയി വൈകുന്നേരം വരെ

പഠിയ്ക്കട്ടെ ,ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഇരുന്ന് കളിച്ചോണ്ടി

രുന്നാൽ മതിയോ "'' രമ്യ പറഞ്ഞു.

ശ്രീധരന് പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ തോന്നിയില്ല. നാലു

വയസ്സിൽ പ്രീ പ്രൈ മറിയിലും അഞ്ച് വയസ്സിൽ

സ്ക്കൂളിലും ചേർത്താൽ പോരെ.. തുമ്പിയെ കൊണ്ട്

കല്ലെടുപ്പിക്കണോ.തങ്ങളെക്കൊണ്ട് സാധിക്കാത്തത്

മക്കളിലൂടെയെങ്കിലും തിരിച്ചുപിടിക്കണം എന്ന ഒരു

മൂഢവിശ്വാസം ഒരു പരിധി വരെ ഇതിലില്ലേ ?

ഭൂഗോളത്തിന്റെ സ്പന്ദനം മുഴുവൻ അൺ എയിഡഡ്

ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം സ്ക്കൂളിലാണ് ഇരിക്കുന്നതെന്ന്

അയാൾക്ക് തോന്നി.